Opowiadanie nr 6 od Malii

Maliya

Na szczęście ta zwariowana elfka już sobie poszła. Pewnie poszuka sobie kogoś innego, komu mogłaby przyprawić o zawał albo ewentualnie poderżnąć gardło. Tak czy siak, mało Malię interesowało co ona zrobi. Zdecydowanie ważniejsze było to, co sama Maliya ma ze sobą zrobić. Na to zdecydowanie nie miała pomysłu.
Postanowiła wrócić do swojej jaskini. To już był jakiś pomysł. Co miałaby robić dalej? Nie wybiegała swoimi planami aż tak daleko w przyszłość.
Ruszyła więc w kierunku rzeki. Kiedy dotarła do swojej jaskini, zatrzymała się zaskoczona. W środku ktoś był, na razie siedzący do niej plecami. Zamrugała. Kolejny gość, żeby nie było nudno?
[Wiecie, co robić.]

Pan Jenex

(Pozwolę sobie kontynuować. Odnoszę wrażenie, że forum cichnie.)

Pan Jenex rozejrzał się. - Tak, ta jaskinia zdecydowanie nada się na parę dni odpoczynku. - powiedział, następnie dodał - Mam nadzieję, że chociaż tutaj nikogo nie będzie. - zamyślił się. - No dobrze, co teraz? - ponownie rozejrzał się. - Zdaje się, że ktoś tu wcześniej mieszkał... Cóż, może coś go wystraszyło, uciekł i zapomniał o rzeczach. - przeciągnął się.- Ważne, że nie będę spał pod gołym niebem.

Maliya

Nieznajomy mamrotał coś do siebie i nawet jej nie zauważył. Odchrząknęła. Spojrzał za siebie i wreszcie zorientował się, że nie jest sam.
- Mogę ci zadać pytanie, co robisz w moim domu? - spytała poirytowanym tonem.

Lis

Zabawne pomyślałam, jak to się dzieje, że gdziekolwiek bym się nie udała wpadam na tę dziewczynę? Zaśmiałam się cicho, patrząc na spotkanie człowieka z pół-elfką, gdy nagle dziewczyna odwróciła się w moją stronę.
[Prosiłaś, więc oto jestem xD]

Maliya

[Usunęłam dubla]
"No nie" - pomyślała Maliya - "Nie dość, że jakiś człowiek, to jeszcze ta elfka"
- Znowu ty? - rzuciła do niej.

Lis

Uśmiechnęłam się do niej.
- Zabawne, że gdziekolwiek się nie udaję zawsze na ciebie wpadam, prawda? - spytałam, po czym zaśmiałam się. - Nie martw się, jeśli ci przeszkadzam mogę sobie pójść - zaoferowałam.

Maliya

[Zastanawiam się, co zrobić z Jenexem. Skoro od 8 dni nie wchodził, wywalę go z opowiadania]
Już miała coś odpowiedzieć, gdy koło niej przebiegł intruz i zniknął w lesie. Zdziwiona przez chwilę wpatrywała się w drzewa, po czym odwróciła się do elfki.
- Dziwne - powiedziała do niej. - Mam tylko nadzieję, że nie ukradł niczego cennego.

Lis

- Ludzie - westchnęłam rozbawiona. - Znając życie widok dwóch ŻYJĄCYCH elfek, nawet jeśli jedna jest półkrwi, zdecydowanie nie należy do najmilszych dla ludzkiego oka.

Maliya

- Całkiem szybko biegał - dodała, też już uśmiechnięta - Chyba trochę się przestraszył.
W sumie, nigdy się nad tym nie zastanawiała. Czyżby ludzie tak nienawidzili elfów, bo sądzili że są to przerażające istoty?

Lis

Czyżbyśmy zaczęły przełamywać lody?
- Biorąc pod uwagę to, na jakich kieruje naszą rasę, nie krzyw się proszę, bo cokolwiek powiesz ty też do niej należysz, nie dziwię się. Te wszystkie ataki, masakry całych wiosek, z którymi ponoć stoimy... Ciekawi mnie bardzo, jakim cudem miałoby się to wydarzyć skoro od przeszło dwustu lat ani razu granic Puszczy nie przekroczyła grupa elfów większa niż dwadzieścia osób... Poza tym my naprawdę nie szukamy zwady. - Pokręciłam głową i wyszczerzyłam zęby, mówiąc: - Pamiętam, jak podczas jednej misji słyszałam, jak jakiś chłopak opowiadał, jak to bohatersko wyszedł cało z potyczki ze złym elfem.

Maliya

- A jaką masz pewność, że nie ma jakichś złych elfów? - spytała,znów poważna. - Albo półelfów. Skoro za bardzo nikt nie wiedział o mnie, może jakiś inny nieznany ma w sobie więcej charakteru człowieka?
Nie dodała tego, co potem przyszło jej na myśl. Albo elf, który zniknął i wszyscy uznali go za martwego.

Lis

- Jeśli chodzi o pół-elfy, które nie przyszły na świat w Puszczy, mogę przystać, jednak jeśli chodzi o czystej krwi elfy... Maliya, gdyby ktokolwiek zrobił coś takiego wiedzielibyśmy. Uwierz mi.
Nie wspomniałam ani słowem o zaklęciu, które nałożone było na każdego elfa, który choć raz przekroczył granice Puszczy.

Maliya

[No ej, ja chciałam pociągnąć ten wątek ;_;]
Zastanowiła się chwilę.
- Skoro potraficie kontrolować elfy, to może potraficie znaleźć zaginionego elfa? - spytała starając się, żeby w jej głosie nie było słychać nadziei.

Lis

- To nie takie łatwe... Wiemy, kiedy ktoś kogoś zabije, ale odnalezienie innych jest już zdecydowanie trudniejsze. Sama kiedyś - urwałam.

Maliya

- Dobra - westchnęła. Czyli jednak ta cała elfia magia nie mogła przydać się do znalezienia ojca. - Potraficie może stwierdzić, czy ktoś w ogóle żyje?

Lis

- Tak, chociaż nie jest to dokładne - odparłam cicho. - Chcesz kogoś odnaleźć? - spytałam, patrząc na nią bacznie.

Maliya

- Tak. - zaczerwiniłą się. - Chodzi mi o ojca...Po prostu chcę wiedzieć, czy w ogóle żyje.

Lis

- Co prawda nie wolno mi tego używać, dostałam zakaz, ale mogę spróbować się czegoś dowiedzieć - odpowiedziałam.
Pytanie, które zadała wywołało wspomnienia.

Maliya

- Dlaczego ci zakazano tego używać? - zdziwiła się. Po co zakazywać komuś sprawdzania, czy ktoś inny żyje?

Lis

Spojrzałam na nią smutna.
- Kiedy miałam dwa lata mój ojciec odszedł od mej rodziny, ponoć zginął. Rok temu chciałam to sprawdzić i okazało się, że żyje, pragnęłam go odszukać, ale mój wuj się o tym dowiedział i wpadł w szał. Okazało się, że ojciec został wygnany, a ja dostałam zakaz używania tego zaklęcia.

Maliya

Czyli że panna Należę-Do-Rodziny-Króleskiej-Więc-Okaż-Szacunek też straciła ojca. Ciekawe.
Nagle przyszło jej coś do głowy.
- A półelfy? - spytała - One mają jakieś uzdolnienia magiczne?

Lis

- Mali, każdy elf, niezależnie od tego czy jest czystej krwi, czy nie, posiada moce! Nawet Jasnowidze, chociaż ich krew jest bardzo rozrzedzona posiadają pewne elfie talenty - uśmiechnęłam się.

Maliya

Mali. Tak dawno nikt się do niej nie zwracał zdrobnieniem. Wyprostowała się jak struna.
- No, to powiedz jak sprawdzić czy ktoś żyje.

Lis

- Musisz ze wszystkich sił skupić się na tej osobie i, wypowiadając na głos jej imię i nazwisko, powiedzieć "Azed". Pojawi się przed tobą jeden z tych kolorów: zielony - żyje i ma się dobrze, czarny - jest martwy, fioletowy - został ranny, czerwony - znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie - objaśniłam.

Maliya

- Tylko tyle? - zdziwiła się. Ta cała magia wyglądała na za prostą. - No dobra.
Ojciec. Zamknęła oczy i wyobraziła go sobie.
- Yorsh Glacies. Azed. - mruknęła i otworzyła oczy.
Przed nią pojawiła się zielonkawa mgiełka, która po chwili rozwiała się. Cóż, tego się nie spodziewałam.
[Ukradłam imię z "Ostatni elf", nie miałam pomysłu]

Lis

[Hah xD, no to pozwolisz, że wprowadzę to, o czym pisałam Ci na pw?]
- Nie, to nie możliwe - wyszeptałam, patrząc na nią z przerażeniem.
Cofnęłam się. To nie może być prawda, przecież ona nie może być... nie. Ross, uspokój się! - wrzasnęłam na siebie w myślach.

Maliya

[No jasne! Czekałam na to Very Happy

]
- Co się stało? - spojrzała zdziwiona na elfkę. Nie dość, że jej ojciec ma się dobrze, co oznacza że po prostu ją porzucił, to jeszcze ona wygląda jakby się przestraszyła.

Lis

- To imię, nie... to nie może być prawda - powiedziałam niemalże niesłyszalnie.
To nie może być prawda. To musi być zbieg okoliczności, z całą pewnością jest wielu Yorshów Glaciesów w Exend. Upadłam, przytłoczona nadmiarem informacji. Maliya ma piętnaście lat, jest więc o ode mnie o trzy lata młodsza, ale to przecież nie oznacza wcale, że... nie.

Maliya

- Co ci się stało? - spytała i uklękła przy Estme. - Masz jakiś atak, czy coś?
Świetnie, zaraz ta elfka umrze,a ona spędzi resztę życia w królewskim więzieniu za zabójstwo, ze świadomością że ojciec żyje i porzucił ją. Świetna perspektywa na przyszłość.

Lis

- To imię - szepnęłam. - Ja je znam - dodałam, odwracając głowę w bok.
Przed oczami stanął mi obraz elfa, który ze śmiechem brał mnie na kolana, opowiadając przeróżne historie. Zagryzłam wargę, starając się opanować.