Opowiadanie nr 17 od Somethy

Sometha

Milczał chwilę.
-Tylko uważaj. To się czasem źle kończy. - odezwał się w końcu.

Nerezza

- Wiem. Ale byłam głupia i teraz muszę za to zapłacić. - warknęła.

Sometha

Przytulił ją.
-Wtedy na pustyni... Nie powinienem... - powiedział.
To była również jego wina.

Nerezza

- To ja powinnam siebie pilnować. - powiedziała i mocno objęła mężczyznę. - Ale nie żałuję tego. - dodała po chwili.

Sometha

Nic nie odpowiedział. Po prostu trzymał ją w objęciach, nie wiedząc co powiedzieć.

Nerezza

- Chyba, że chcesz, bym zostawiła to dziecko. - powiedziała po chwili milczenia.

Sometha

-To zależy od ciebie. - odpowiedział.

Nerezza

- Tak, zawsze marzyłam o bachorze. - powiedziała ironicznie.

Sometha

Uśmiechnął się słabo, słysząc uwagę Nerezzy.

Nerezza

Oparła głowę o jego ramię.
- Poradzę sobie. - mruknęła po chwili.

Sometha

-Wiem - odpowiedział po chwili milczenia.

Nerezza

Puściła go z wyraźną niechęcią.
- Do zobaczenia.

Sometha

-Do zobaczenia. - powiedział.

Nerezza

Pocałowała go i odwróciła się. Skierowała się w stronę wyjścia z miasta. Po chwili dodołączyła do niej Suku, która wybiegła nie wiadomo skąd.

Sometha

Patrzył za nią, aż zniknęła mu z oczu. Wszedł do domu, odprowadzany bacznym spojrzeniem matki.