Opowiadanie nr 23 od Somethy

Sometha

Pozwolił jej spać jeszcze godzinę. Potem lekko ją szturchnął.
-Obudź się maleńka - mruknął.

Nerezza

Otworzyła oczy i cicho westchnęła. Wyprostowała się.

Sometha

Zmienił pozycję na wygodniejszą i zasnął.

Nerezza

Szczelniej okryła synka kocem. Wygodniej usiadła.

Sometha

Nad ranem obudziło go szturchnięcie w bok.

Nerezza

- Chyba coś słyszałam. - mruknęła, ponownie go szturchając.

Sometha

Zamrugał oczami i usiadł. Rozejrzał się półprzytomnie.

Nerezza

Mocniej przytuliła synka. Zbliżyła się do mężczyzny.

Sometha

Pocałował ją w czubek głowy. Uniósł głowę, kiedy tym razem to on coś usłyszał.

Nerezza

Położyła dłoń na rękojeści broni. Przycisnęła do siebie synka.

Sometha

-Lepiej stąd chodźmy - mruknął.

Nerezza

Kiwnęła głową i wstała. Złapała wodze konia.

Sometha

Wstał i chwycił wodze konia. Poszedł za dziewczyną.

Nerezza

Po chwili stanęła i podała mężczyźnie dziecko.
- Ty idź, ja zostaję. - mruknęła.

Sometha

-Nie zostajesz - powiedział.

Nerezza

Przewróciła oczami.
- Nie będę się z tobą kłócić. - mruknęła.

Sometha

Spojrzał jej w oczy.
-Ja po prostu nie chcę, żeby coś ci się stało - powiedział.

Nerezza

Odwróciła wzrok.
- Ja sobie poradzę. Dziecko jest ważniejsze. - powiedziała.

Sometha

Przytulił ją i pocałował w czoło.
-Nie daj się zabić - mruknął i odsunął się.

Nerezza

- Mnie jest ciężko zabić. - powiedziała, siląc się na słaby uśmiech. - Dokąd pójdziesz?

Sometha

-Do Ezaru - odpowiedział.
Pogładził ją po policzku.

Nerezza

Lekko poruszyła głową.
- Mam tam znajomego. - mruknęła. - Zresztą nieważne. Gdzie mam cię szukać?

Sometha

-W karczmie na obrzeżach - mruknął.

Nerezza

Lekko kiwnęła głową. Pocałowała go w czoło.
- Uważaj na małego. - powiedziała.

Sometha

-Będę, nie musisz się martwić - powiedział, siląc się na słaby uśmiech.

Nerezza

Lekko odwzajemniła uśmiech.
- Suku i Hati pójdą z tobą. Nie chcę, żebyś wpadł na jakąś pułapkę. - powiedziała.

Sometha

Kiwnął głową. Odwrócił wzrok.

Nerezza

Przez chwilę na niego patrzyła, po czym również odwróciła wzrok.
- Trzymaj się. - powiedziała.

Sometha

-Ty też - mruknął.
Posadził synka na koniu i sam chwycił wodze. Zaczął iść. Nie odwracał się, bo gdyby to zrobił, to by zawrócił.

Nerezza

Patrzyła za nim, aż nie zniknął jej z oczu. Cicho westchnęła i z powrotem usiadła.