Opowiadanie nr 23 od Somethy

Sometha

Wywrócił oczami.
-Zanieść cię do twojego pokoju? - zapytał po chwili.

Nerezza

- Nie. - odpowiedziała. Wygodniej się położyła.

Sometha

Po kilku minutach poszedł do swojego pokoju.

Nerezza

Cicho westchnęła. Spod koca wyszła dopiero wieczorem.

Sometha

Siedział w kuchni i jadł kolację.

Nerezza

Ubrała kurtkę. Wyszła z domu.

Sometha

Wyszedł z domu. W widocznym miejscu zostawił list z pożegnaniem.

Nerezza

Wróciła późno w nocy. Przeczytała list i cicho westchnęła.
.
Nerezza siedziała w salonie. Keira delikatnie dotykała jej wstążki.

Sometha

Yamis siedział obok niej. Trzymał ją za rękę.

Nerezza

- Teraz powinno być dobrze. - powiedziała Keira po kilku minutach i delikatnie zdjęła wstążkę. Nerezza zamrugała i rozejrzała się. Jedno oko miała jasnoszare, a drugie ciemnoszare z pomarańczowymi plamki.

Sometha

Mężczyzna uśmiechnął się i przytulił ją. Pocałował ją w czoło.
-I jak? - zapytał.

Nerezza

Ponownie się rozejrzała.
- Chyba dobrze. - odpowiedziała po dłuższej chwili, wtulając się w niego.
- Kolor nie wyszedł taki, jaki był wcześniej, ale chyba nie jest aż tak źle. - mruknęła wiedźma.

Sometha

Uśmiechnął się do Keiry z wdzięcznością. Posadził Rez sobie na kolanach.

Nerezza

Mocno go przytuliła. Położyła głowę na jego ramieniu.

Sometha

-Chcesz się przejść? - zapytał po dłuższej chwili.

Nerezza

- Tak. - odpowiedziała. Wstała.

Sometha

Również wstał. Wyszedł na zewnątrz.
Po tygodniu wrócił Xylion. Do nogi miał przyczepiony mały liścik. Yamis widząc to lekko uniósł brwi. Wziął liścik. Kiedy go czytał, robił się coraz bledszy.

Nerezza

Spojrzała na niego.
- Stało się coś? - spytała, lekko go obejmując.

Sometha

Przytulił ją.
-Cort ma Zana - odpowiedział po chwili -Nie wiem, w co się ta blond cholera znów wpakowała, ale nie mogę go tak zostawić - dodał.

Nerezza

Cicho westchnęła.
- Coś czuję, że Zan nie będzie mógł usiąść przez tydzień. - mruknęła.

Sometha

-Żeby tylko - mruknął i lekko pokręcił głową.
.
Zan otworzył oczy, ale szybko je zamknął, kiedy porządnie zakręciło mu się w głowie. Powoli przypominał sobie wydarzenia poprzedniej nocy. Wypił trochę i chyba się z kimś przespał. Nie mógł sobie przypomnieć, dopóki ta osoba nie stanęła przed nim. Odruchowo chciał wstać, ale miał związane ręce i nogi.

Nerezza

- Wygląda na to, że Noreen jeszcze trochę pomęczy się z dzieciakami. - powiedziała.
.
Cort uśmiechnął się i przyklęknął przy nim.
- Jak się spało? - spytał, łapiąc go za włosy i mocno odchylając jego głowę.

Sometha

Spojrzał na nią.
-Ty nie idziesz - powiedział stanowczo.
.
Poruszył głową.
-Nie za dobrze - burknął -Mógłbyś mnie rozwiązać?

Nerezza

Zmrużyła oczy.
- Nie możesz mi zabronić. - powiedziała chłodno.
.
Cicho się roześmiał. Nie odpowiedział. Pocałował go w szyję.

Sometha

-Mogę i właśnie to robię - powiedział.
.
Wywrócił oczami. Spróbował się odsunąć.

Nerezza

- Jeśli nie weźmiesz mnie ze sobą, to już nigdy mnie nie zobaczysz. - powiedziała.
.
Uderzył go w twarz.
- Nie ruszaj się. - mruknął.

Sometha

Wywrócił oczami.
-Teraz mnie będziesz szantażować? - uniósł brwi.
.
Odsunął głowę. Lekko się skulił.

Nerezza

- To nie jest szantaż. Po prostu nikt nie ma prawa mi rozkazywać. - mruknęła.
.
Przewrócił go na brzuch. Przesunął dłonią po jego kręgosłupie.

Sometha

Westchnął ciężko.
-Dobrze, wezmę cię ze sobą - mruknął.
.
Poruszył się.
-Po wczorajszym nie masz dosyć? - zapytał.

Nerezza

Prychnęła.
- Skoro to jest dla ciebie taki problem, to mogę zostać. - powiedziała chłodno i gdzieś poszła.
.
- Po wczorajszym mam ochotę na więcej. - powiedział, zsuwając mu spodnie.