Opowiadanie nr 29 od Somethy

Sometha

Cicho westchnął. Pogłaskał ją po głowie.
.
Jęknął. Odskoczył.

Nerezza

Zamknęła oczy.
.
Ponownie się na niego rzuciła

Sometha

Otulił ją kocem.
.
Odskoczył, po czym z powrotem się do niej zbliżył i podrapał po plecach.

Nerezza

Podkuliła nogi.
.
Kopnęła go w brzuch

Sometha

- Jak długo chcesz tu zostać? - zapytał.
.
Jęknął i skulił się.

Nerezza

- Nie wiem. - powiedziała. - Ale podoba mi się tu.
.
Pchnęła go na ziemię

Sometha

- I jest blisko do burdelu twojego wu... - Nie dokończył, bo dziewczyna mocno szturchnęła go w żebra.
.
Przewrócił się, ale od razu chciał wstać.

Nerezza

- Sugerujesz coś? - spytała cicho.
.
Usiadła na nim i przycisnęła go do ziemi

Sometha

- Nie, nie miałem zamiaru niczego sugerować - powiedział od razu.
.
Zaczął się szarpać.

Nerezza

Zamilkła. Odwróciła wzrok.
.
Zaczęła uderzać go w twarz

Sometha

Westchnął ciężko. Nie chciał, żeby to źle zabrzmiało.
.
W pewnym momencie ugryzł ją w dłoń i nie chciał puścić.

Nerezza

Lekko się skuliła
.
Skrzywiła się. Drugą ręką podrapała go po twarzy.

Sometha

Lekko ją przytulił.
- Przepraszam, naprawdę nie chciałem - powiedział.
.
Zawarczał. Szarpnął jej rękę. Odgryzł jej palec.

Nerezza

Poruszyła się. Nic nie powiedziała.
.
Krzyknęła i cofnęła dłoń

Sometha

Przymknął oczy.
.
Odskoczył na bezpieczną odległość i otarł usta z krwi. Nie wyglądał na zachwyconego tym, co zrobił.

Nerezza

- Chcę być sama - mruknęła
.
Uciekła.

Sometha

Westchnął. Zostawił ją samą.
.
Patrzył za nią. Potem poszedł dalej.

Nerezza

Poszła na spacer.
.
Wróciła do Terryego

Sometha

Został w domu.
.
Czekał na nią.

Nerezza

Usiadła na murku na rynku.
.
Od razu się w niego wtuliła