Opowiadanie nr 17 od Somethy

Sometha

Usiadł na łóżku. Poprawił na sobie koszulę.

Nerezza

- Nie przedstawisz mnie swojej matce? - spytała, ironicznie się uśmiechając.

Sometha

-Żebyś później tego żałowała? - prychnął.

Nerezza

Westchnęła.
- Aż tak źle? - uniosła brwi.

Sometha

-Niestety - mruknął.

Nerezza

- Chyba jednak zaryzykuję. - powiedziała po chwili milczenia.

Sometha

Westchnął i zszedł z łóżka.
-Tylko nie mów, że nie ostrzegałem - powiedział, podchodząc do drzwi.

Nerezza

Podeszła do niego.
- Robiłam już gorsze rzeczy.

Sometha

Bez słowa otworzył drzwi i wyszedł na korytarz. Poszedł do schodów, zaczął schodzić na dół.

Nerezza

Cały czas dorównywała kroku mężczyźnie. W pewnym momencie złapała go za rękę i zacisnęła palce na jego dłoni.

Sometha

Uśmiechnął się do niej pokrzepiająco. Zeszli na dół. Poszli w kierunku salonu.

Nerezza

Mocniej ścisnęła jego rękę. Weszła za nim do salonu.

Sometha

Na krześle siedziała szczupła kobieta. Była ubrana w długą suknię w kolorze szmaragdu. Miała czarne, falowane włosy, gdzieniegdzie przyprószone siwizną. Zwróciła spojrzenie zielonych oczu na swojego syna i dziewczynę.
-Matko, to jest Nerezza. - odezwał się Yamis.
-Zostaw nas same - powiedziała kobieta tonem nie znoszącym sprzeciwu.
Wstała z krzesła. Teraz dobrze było widać, że jest wysoka. Yamis przez chwilę stał w miejscu.
-No, już. I zamknij drzwi - zmroziła go spojrzeniem.
W końcu ruszył się. Posłał Nerezzie pokrzepiające spojrzenie, po czym wyszedł.

Nerezza

Przez kilka sekund stała, nie wiedząc, co ze sobą zrobić.
- Miło mi panią poznać. - powiedziała w końcu, siląc się na uprzejmy ton. Starannie dobierała słowa.

Sometha

-Nie musisz silić się na uprzejmość. Dla mnie jesteś tylko kolejną lafiryndą, która weszła mojemu synowi do łóżka - powiedziała kobieta zaskakująco spokojnym tonem.
Patrzyła na Nerezzę z nieukrywaną pogardą.

Nerezza

- Pani syn nie wyglądał na smutnego z tego powodu. Wręcz przeciwnie. - powiedziała, lekko się uśmiechając. Starała się ukryć to, że uwaga kobiety trochę ją uraziła.

Sometha

-To jest dom z zasadami. - ciągnęła dalej -I nie potrzebujemy tu tanich dziwek.

Nerezza

Zmrużyła oczy.
- Nie jestem tanią dziwką. - powiedziała, opanowując gniew. Chciała coś dodać, ale w porę się powstrzymała.

Sometha

Uniosła brwi.
-Nie? W takim razie kim, bo na księżniczkę to mi nie wyglądasz. - prychnęła, mierząc dziewczynę chłodnym spojrzeniem.

Nerezza

- Pochodzę ze szlacheckiej rodziny. - powiedziała po chwili milczenia. Wiedziała, że nie zabrzmiało to przekonywująco, ale nie chciała niczego więcej dodawać.

Sometha

Zmrużyła oczy.
-Jeśli to prawda, to stoczyłaś się bardzo nisko - mruknęła, choć nie wyglądała jakby uwierzyła dziewczynie.

Nerezza

Wbiła wzrok w podłogę.
- Tak dużo kosztuje panią być chociaż trochę dla mnie uprzejmą? - spytała, starając się, by jej głos brzmiał pewnie.

Sometha

-Uprzejmość rezerwuję tylko dla tych, którzy na nią zasługują - powiedziała.

Nerezza

- Zauważyłam. - powiedziała chłodno i spojrzała w oczy kobiety. By to zrobić, musiała dosyć wysoko podnieść głowę. Przeklnęła w duchu swój niski wzrost. Korciło ją, by zadać jej ból, ale się powstrzymała.

Sometha

Wytrzymała spojrzenie dziewczyny.

Nerezza

- Ja już sobie pójdę. - powiedziała i odwróciła się. - Do widzenia. - dodała i trzasnęła drzwiami.

Sometha

Yamis stał pod drzwiami. Siłą rzeczy wychodząc, Nerezza wpadła centralnie na niego.

Nerezza

- Odsuń się. - mruknęła i odepchęła go.

Sometha

Zrobił kilka kroków w tył.
-Mówiłem, że tak będzie - powiedział.

Nerezza

- Nie pomagasz. - powiedziała i westchnęła. - Zawsze taka jest?