Opowiadanie nr 29 od Somethy

Sometha

Tayuya pisnęła, gdy wpadła na Toschiego. Mężczyzna nie miał zamiaru jej odpuścić. Mocno chwycił ją za szyję.
.
- Nie powinnaś tu tak siedzieć - westchnął.

Nerezza

Nuori nie ingerowała w to.
.
- Nie mam dokąd iść. - powiedziała cicho

Sometha

Powstrzymał się, żeby nic jej nie zrobić w obecności Nuori.
.
Przygryzł wargę. Naprawdę nie wiedział, jak jej wytłumaczyć to, że jest jej ojcem.
- Możesz do mnie - powiedział.

Nerezza

Odwróciła wzrok.
.
- Nie mogę. - powiedziała cicho

Sometha

- Zostań w domu - powiedział, starając się brzmieć spokojnie.
Tayuya była półprzytomna. Cicho jęknęła, gdy ją puścił i upadła na ziemię.
.
- To cię do domu odprowadzę - powiedział.

Nerezza

Pocałowała go w policzek i poszła.
.
- Nie chcę. - powiedziała

Sometha

Zawlókł kobietę głębiej w las. Starał się przez ten czas ogarnąć, żeby przypadkiem nie zostawić po sobie zbyt makabrycznego widoku.
.
- Bogowie, dzieckooo... to co ja mam z tobą zrobić? - zapytał.

Nerezza

Czekała na niego w domu.
.
- Zostawić w spokoju - mruknęła

Sometha

Okropnie działało mu na nerwy, że nie potrafił jej tak po prostu zabić. Ba, w ogóle nie potrafił jej zabić. Stał tylko nad przerażoną, poranioną kobietą, nie wiedząc, jak się zachować.
Syknął, gdy poczuł, że ktoś mocno chwycił go za włosy.
.
Uniósł brwi.
- Przecież jak cię tak zostawię, to prędzej, czy później coś cię pożre - powiedział.

Nerezza

Kenshi pchnął go na drzewo.
.
- Trudno - mruknęła tylko

Sometha

Cicho jęknął, gdy zarył czołem o korę drzewa. Odruchowo oparł się o pień, żeby nie upaść.
.
Wywrócił oczami.
- Powiedz lepiej, gdzie mieszkasz, bo cię do sierocińca zabiorę - zagroził.
W sumie, to by tego nie zrobił. Ale dziewczynka o tym nie wiedziała.

Nerezza

Kopnął go.
.
Naburmuszyła się.
- A tylko spróbuj. - burknęła.

Sometha

Skrzywił się. Odwrócił się do niego przodem i rzucił się na niego.
Tayuya próbowała jakoś zakryć swoje piersi. Poszarpana suknia jej to nie ułatwiała.
.
- To mi powiedz, gdzie mieszkasz - powtórzył.

Nerezza

Odepchnął go magią.
.
Pokręciła głową

Sometha

Jęknął, gdy ponownie uderzył w drzewo.
Tayuya chwiejnie wstała i podeszła do Kenshiego. Oparła się o niego.
- Pozwól mi - poprosiła cicho.
Nie ważne, że ledwo trzymała się na nogach przez upływ krwi.
.
- Nie ważne, chyba wiem, gdzie - powiedział.
Wstał i wziął ją na ręce, nie zwracając uwagi, czy jej się to podoba, czy nie.

Nerezza

Lekko pokręcił głową. Objął ją.
- Wracamy - mruknął.
.
Zaczęło krzyczeć i go uderzać

Sometha

- Ale... - próbowała zaprotestować.
.
Skrzywił się. Wziął jej rzeczy i ruszył w stronę domu Rez.

Nerezza

Krótko ją pocałował, nie pozwalając dokończyć zdania. Teleportował się z nią do zamku
.
Ugryzła go.

Sometha

Przymknęła oczy i oparła się o niego całym ciałem.
.
Syknął cicho.
- Zdecydowanie jesteś podobna do matki - wycedził.
Nieważne, że on w podobnej sytuacji postąpiłby tak samo. Wolał zachowanie dziecka zrzucić na geny Rez. Tak było wygodniej.

Nerezza

Położył ją na łóżku w pokoju.
.
Spojrzała na niego.
- Znasz moją mamę? - spytała.

Sometha

Dopiero teraz zdała sobie sprawę z tego, jak bardzo osłabiona jest.
.
- Tak, znam - odpowiedział zdawkowo.

Nerezza

Zajął się nią.
.
- Skąd? - spytała

Sometha

Pozwoliła mu na to. Nie protestowała.
.
- To nieważne - mruknął tylko.

Nerezza

Położył się obok niej.
.
- Ważne - powiedziała

Sometha

Delikatnie się do niego przytuliła. Zamknęła oczy.
.
Pokręcił tylko głową. Zaniósł ją do domu. Niepewnie zapukał do drzwi.

Nerezza

Pocałował ją w czoło.
.
Wyrwała się mu i uciekła

Sometha

Poruszyła głową. Cicho westchnęła.
.
Dosyć szybko z powrotem ją złapał.

Nerezza

Przytulił ją.
.
Pisnęła

Sometha

Zdjęła podartą suknię.
.
Pilnował, żeby nie chwycić jej za mocno.

Nerezza

Pogładził ją po policzku.
.
Uderzyła go