Opowiadanie nr 29 od Somethy

Sometha

- Przepraszam, że cię uderzyłem - powiedział.

Nerezza

Wzruszył tylko ramionami. Przyspieszył

Sometha

Ponownie go chwycił i tym razem przyciągnął do siebie.

Nerezza

Zaczął się mocno szarpać

Sometha

Nie pozwolił mu się wyrwać. Przytulił go do siebie.

Nerezza

- Puszczaj mnie, brzydzę się tobą - warknął

Sometha

Zabolało go to, ale nie puścił chłopaka.

Nerezza

Po chwili go kopnął

Sometha

Przygryzł wargę, ale nadal nie puszczał.

Nerezza

Zaczął krzyczeć

Sometha

W końcu go puścił.

Nerezza

Od razu uciekł

Sometha

Nie gonił go.
Im dalej chłopak był, tym mocniej mógł odczuwać emocje Jace'a. To, że za nim tęsknił, to, że momentami był tak katowany, że nie był w stanie się ruszyć i dalej bronić.

Nerezza

Szukał jakiegoś sposobu, by się od tego uwolnić

Sometha

Szykował się do powrotu do domu, kiedy Dagon do niego przyszedł.

Nerezza

Chciał, żeby usunął mu znak

Sometha

- Miejmy to już za sobą - mruknął tylko.
Usiadł na łóżku i gestem pokazał mu, żeby usiadł obok niego. Położył jego dłoń w miejscu, gdzie miał serce.
- Tylko wbij raz, a porządnie - powiedział.

Nerezza

Nie był w stanie tego zrobić

Sometha

- W takim razie inaczej to załatwię - mruknął, wstając.

Nerezza

Wbił wzrok w podłogę.

Sometha

Minął go. Wyszedł z pokoju.

Nerezza

Po chwili uciekł

Sometha

Miał zamiar sprowokować swojego oprawcę, żeby go zabił.

Nerezza

Nie wiedział, co ma ze sobą zrobić..

Sometha

Przystanął, kiedy został chwycony za koszulę. Spojrzał za siebie.

Nerezza

Zaczął szukać kogoś, kto go wyleczy z wampiryzmu

Sometha

Po jakimś czasie mógł poczuć, że już nie jest wampirem. Nie czuł również obecności Jace'a?

Nerezza

Odruchowo potarł szyję

Sometha

Ślad powoli znikał.

Nerezza

Przystanął