Opowiadanie nr 29 od Somethy

Sometha

Pogładziła go po dłoni.

Nerezza

Złapał ją za rękę

Sometha

- Nie musiałbyś się zajmować tym dzieckiem - zaczęła znowu.

Nerezza

- Rób sobie co chcesz - mruknął

Sometha

Pocałowała go w policzek.
- Nie będę ci sprawiać problemów - powiedziała.

Nerezza

- To się okaże - mruknął

Sometha

Wywróciła oczami.
- Masz moje słowo - powiedziała.

Nerezza

Nie skomentował tego. Przeczesał palcami włosy

Sometha

Następnego dnia wybrała się do domu dziecka.

Nerezza

Nie ingerował w to..

Sometha

Zdecydowała, że adoptuje dziewczynkę. Została zaprowadzona do pomieszczenia, w którym aktualnie przebywały dzieci.

Nerezza

W kącie siedziała drobna dziewczynka. Inne dzieci wyraźnie stroniły od jej towarzystwa.

Sometha

Po chwili wahania podeszła do niej.
- Cześć - powiedziała łagodnie.

Nerezza

Spojrzała na nią ze strachem. Nic nie powiedziała

Sometha

Kucnęła przy niej.
- Nie bój się, nie zrobię ci krzywdy. Jak masz na imię? - zapytała.

Nerezza

Nieco się skuliła.
- Nyks. - powiedziała cicho

Sometha

- Nic ci nie zrobię - powtórzyła.

Nerezza

Spuściła wzrok. Lekko drżała

Sometha

Wstała. Podeszła do opiekunki, która zajmowała się dziećmi.
- Dlaczego ona jest taka wystraszona? - zapytała, ruchem głowy wskazując na Nyks.

Nerezza

Wzruszyła ramionami.
- Nie wiem, od zawsze taka była. - powiedziała. - Niech pani wybierze sobie jakieś bardziej normalne dziecko.

Sometha

- Jak długo tu jest? - nie ustępowała.

Nerezza

- Odkąd była niemowlakiem - mruknęła. - To będzie z pięć lat.

Sometha

- Nie wybiorę innego dziecka - powiedziała.

Nerezza

- Jak pani chce - mruknęła tylko

Sometha

Po załatwieniu formalności zabrała Nyks do zamku.

Nerezza

Całą drogę milczała. Przytulała do siebie pluszowego misia

Sometha

- Będziesz miała ładny, duży pokój - próbowała ją zagadać.

Nerezza

Nieco spuściła wzrok.

Sometha

Gdy dotarły do zamku, pokazała jej pokój.

Nerezza

Rozejrzała się po pokoju