Opowiadanie nr 25 od Somethy

Sometha

Poruszył głową. Trochę mocniej ją przytulił.

Nerezza

Spojrzała na niego. Po chwili usiadła mu na kolanach.

Sometha

Trochę rozluźnił uścisk, żeby mogła wygodniej usiąść.

Nerezza

Wygodnie się o niego oparła. Przytuliła go.

Sometha

Pocałował ją w czubek głowy. Przymknął oczy.

Nerezza

Cicho westchnęła. Wtuliła się w niego i przysnęła.

Sometha

Wygodniej oparł się o drzewo. Spojrzał na Zana, który właśnie wrócił.

Nerezza

Obudziła się po kilkunastu minutach. Przeciągnęła się.

Sometha

Poruszył się. Nic nie zrobił.

Nerezza

Po chwili zeszła z niego. Lekko spuściła głowę.

Sometha

Spojrzał na nią.
-Co? - zapytał.

Nerezza

- Nic. - mruknęła. Przymknęła oczy.

Sometha

Spojrzał na Zana, który spał, opierając się o niego.

Nerezza

Lekko się poruszyła. Objęła rękami kark.

Sometha

Po tygodniu mężczyźni przygotowywali się do drogi.

Nerezza

Siedziała pod drzewem.
- Muszę wracać do dzieci. - mruknęła po dłuższej chwili.

Sometha

Zan tylko kiwnął głową. Yamis spojrzał na nią.
-Dokąd dokładnie? - zapytał.

Nerezza

- Są u Keiry, niedaleko Nam. - odpowiedziała.

Sometha

-Będziesz mogła się mnie spodziewać - mruknął ze słabym uśmiechem.

Nerezza

Lekko odwzajemniła uśmiech.
- Będę czekać. - powiedziała.

Sometha

Podszedł do niej i delikatnie ją przytulił.

Nerezza

Przytuliła go. Lekko pogładziła go po plecach.

Sometha

Trochę zesztywniał.
-Nie po plecach - powiedział cicho.

Nerezza

Nic nie powiedziała. Cofnęła rękę.

Sometha

Pocałował ją w policzek i pogłaskał po głowie.
-Do zobaczenia - powiedział.
Zan pożegnał się z kobietą zaraz po nim. Potem poszli.

Nerezza

- Do zobaczenia. - powiedziała. Wsiadła na panterę i ruszyła w przeciwną stronę.

Sometha

Po prawie pół roku przyjechał do domu Keiry. Zsiadł z Domino i pogłaskał go.

Nerezza

Keira siedziała przed domem i podpierała głowę ręką. Spojrzała na mężczyznę.

Sometha

Podszedł do niej.
-Hej - powiedział..

Nerezza

- Cześć. - mruknęła. Lekko się skrzywiła, gdy z domu rozległ się ryk pantery, szczekanie psa i głośne miauknięcie. - Ja już nie wytrzymuję... - burknęła.