Opowiadanie nr 26 od Somethy

Sometha

-To zostaw mnie tu z nią na... 15 minut. Przez ten czas nie zdążę z nią uciec, a nawet gdyby, to znalazłbyś mnie. Później zniknę z twojego życia - powiedział.

Nerezza

Po chwili kiwnął głową. Wyszedł z pokoju.

Sometha

Podszedł do dziewczyny i podprowadził ją do okna. Usiadł przy nim i posadził ją obok siebie. Lekko ją przytulił.

Nerezza

Po dłuższej chwili przytuliła się do niego. Przymknęła oczy.

Sometha

-Zaraz ktoś cię stąd zabierze - szepnął jej do ucha -Jak to dziadostwo przestanie działać, na pewno będziesz się o mnie martwiła, ale niepotrzebnie. Poradzę sobie. I nie rób niczego głupiego, sam cię znajdę.
Po około pięciu minutach przez okno wszedł Zan. Wzdrygnął się na widok ran mężczyzny, ale zabrał dziewczynę ze sobą, gdy ten mu to nakazał.

Nerezza

Lekko się szarpnęła, ale poszła za mężczyzną.

Sometha

Zan westchnął.
-Nie szarp się, mam cię zabrać jak najdalej stąd i to dla twojego dobra - mruknął.
Kawałek od karczmy zmienił się w wilkołaka i zarzucił ją sobie na plecy. Ruszył biegiem w kierunku Puszczy.

Nerezza

Mocno go chwyciła i wtuliła się w jego sierść. Po chwili zasnęła.

Sometha

Nieco zwolnił, żeby przypadkiem jej nie zgubić.

Nerezza

Obudziła się następnego dnia. Rozejrzała się.

Sometha

Siedziała na koniu. Mężczyzna siedział za nią i lekko ją obejmował. Popędził klacz.

Nerezza

Lekko się o niego oparła. Potarła czoło.

Sometha

-Mam nadzieję, że nie obrazisz się, że przebrałem cię w swoje rzeczy, gdy spałaś. Twoje ubranie było całe zakrwawione - powiedział.

Nerezza

- Nie obrażę. - mruknęła. - Dzięki.

Sometha

-Drobiazg - mruknął -Pamiętasz cokolwiek z wczoraj? - zapytał.

Nerezza

Cicho westchnęła.
- Wszystko. - odpowiedziała.

Sometha

Skrzywił się.
-Chyba lepiej by było, gdybyś jednak nie pamiętała - powiedział.

Nerezza

Kiwnęła tylko głową. Lekko się zgarbiła

Sometha

Mocno ją przytulił.
-Będzie dobrze - powiedział.

Nerezza

Ciężko westchnęła. Nic nie powiedziała

Sometha

-Nic mu nie będzie, poradzi sobie - mruknął.

Nerezza

- Musi sobie poradzić. - powiedziała.

Sometha

-Zawsze wychodził cało z problemów, teraz też tak będzie - powiedział.
.
Yamis ocknął się późnym wieczorem. Ostatnie co pamiętał to to, że usiłował powstrzymać Carney'a przed pobiegnięciem za Nerezzą i Zanem. Musiał gdzieś w trakcie stracić przytomność. Rozejrzał się.

Nerezza

- Mam nadzieję. - powiedziała.
.
Leżał na trawie. Obok niego siedziała Everal.

Sometha

Bardziej popędził klacz. Na chwilę obrócił się w siodle, żeby zobaczyć, czy nikt za nimi nie idzie, ale nikogo nie zauważył. Z powrotem spojrzał na drogę.
.
Spojrzał na nią. Odruchowo chciał wstać, ale nie dał rady. Jęknął, gdy zabolało go praktycznie całe ciało.

Nerezza

- Dokąd jedziemy? - spytała po chwili.
.
- Nie ruszaj się. - powiedziała.

Sometha

-Chyba zawiozę cię do Toshiego, bo potrzebujesz ochrony, a on jest w stanie ci ją zapewnić - odpowiedział.
.
Cicho westchnął.
-Nie mam wyjścia, skoro wszystko mnie boli - mruknął.

Nerezza

- Myślisz, że będzie chciał mnie chronić? - mruknęła.
.
Spojrzała na niego.
- Te rany szybko się nie zagoją. - powiedziała.

Sometha

-Nie jestem do końca pewien, ale powinien się zgodzić, jeśli odpowiednio go zmotywuję - odpowiedział -I od razu mówię, że nie zmotywuję go siłą, bo oddałby mi mocniej - dodał.
.
-Zdaję sobie z tego sprawę - powiedział.

Nerezza

- Nie chcę się nikomu narzucać... - mruknęła.
.
Lekko pokręciła głową. Obejrzała jego rany.