Opowiadanie nr 26 od Somethy

Sometha

-Spokojnie, już ja to tak załatwię, że nie będziesz się narzucać - powiedział.
.
Powstrzymał się przed poruszeniem się. Przymknął oczy.

Nerezza

Cicho westchnęła. Przymknęła oczy.
.
- Pomóc ci dojść do karczmy? - spytała.

Sometha

Pogłaskał ją po głowie. Zamilkł.
.
-Gdybyś mogła... - mruknął -Jak mógłbym ci się odwdzięczyć? - zapytał.

Nerezza

Lekko poruszyła głową. Bardziej się zgarbiła.
.
- Nie musisz się odwdzięczać. - powiedziała. Pomogła mu wstać.

Sometha

Spojrzał na nią z troską. Mocno ją przytulił.
.
Przygryzł wargę, żeby nie krzyknąć. Oparł się o nią, gdy zakręciło mu się w głowie.
-Nie muszę, ale chcę, bo jednak mi pomagasz, chociaż nie musisz - mruknął.

Nerezza

Oparła się o niego. Przysnęła.
.
Zaczęła go prowadzić w stronę karczmy.
- Jesteś facetem mojej wspólniczki. To tak, jakbyś ty był moim wspólnikiem. - mruknęła.

Sometha

Wieczorem zatrzymali się na postój.
.
-Mimo to dzięki - mruknął.
Szedł powoli.

Nerezza

Obudziła się. Zsiadła z konia i położyła się na trawie.
.
- Nie ma za co. - powiedziała. Zaprowadziła go do karczmy.

Sometha

Również zsiadł z konia. Odpiął od siodła prosty, jednoręczny miecz. Usiadł obok dziewczyny i położył go w zasięgu ręki.
.
Wynajął pokój.

Nerezza

Skuliła się. Przymknęła oczy.
.
- Poradzisz już sobie? - spytała.

Sometha

-Dać ci koc? - zapytał.
.
-Tak. Jeszcze raz dzięki - odpowiedział.

Nerezza

Lekko kiwnęła głową.
- Na pewno dasz radę? - spytała.

Sometha

Wstał. Przyniósł jej koc i okrył ją nim.
.
Spróbował zrobić krok samemu, ale nie bardzo mu to wyszło.
-Chyba jednak nie - westchnął.

Nerezza

Otuliła się kocem. Bardziej się skuliła.
.
Zaprowadziła go do pokoju i położyła na łóżku. Usiadła obok niego.

Sometha

Z powrotem usiadł obok niej. Złapał ją za rękę.
.
Ostrożnie zmienił pozycję na wygodniejszą. Spojrzał na nią.

Nerezza

Ścisnęła jego dłoń. Cicho westchnęła.
.
- Przynieść ci coś do jedzenia? - spytała.

Sometha

Drugą ręką pogłaskał ją po głowie. Patrzył na nią z troską.
.
-Jeśli to nie problem... - mruknął.

Nerezza

Lekko poruszyła głową. Przytuliła koc.
.
Wstała i wyszła z pokoju. Po kilku minutach wróciła z miską zupy.

Sometha

Czuwał praktycznie całą noc.
Po kilku tygodniach dotarli do Toshiego.
.
Powoli usiadł. Słabo się uśmiechnął i wziął od niej zupę. Zaczął jeść.

Nerezza

W tym czasie dużo schudła. Rozejrzała się.
.
Lekko odwzajemniła uśmiech. Położyła się na brzegu łóżka.

Sometha

-Tylko jedz, żebyś przytyła - mruknął.
.
Położył się, gdy skończył jeść.

Nerezza

Słabo się uśmiechnęła.
- Postaram się. - powiedziała.
.
Przykryła się kołdrą. Przysnęła.

Sometha

Odwzajemnił uśmiech i pogładził ją po policzku. Zapukał do domu czarodzieja. Ten zaprosił ich oboje do środka. Godzinę później Zan pożegnał się z dziewczyną i pojechał dalej.
.
Lekko się w nią wtulił. Również zasnął.

Nerezza

Pożegnała się z nim. Dyskretnie się rozejrzała.
.
Lekko go przytuliła. Obudziła się następnego dnia.

Sometha

Już nie spał. Nadal był w nią wtulony.

Nerezza

Spojrzała na niego. Po chwili usiadła

Sometha

Spojrzał jej w oczy. Potem odwrócił wzrok.

Nerezza

- Mów, jakbyś czegoś potrzebował. - mruknęła.

Sometha

Pokiwał głową. Po miesiącu poczuł się na tyle dobrze, żeby wyjść z łóżka.

Nerezza

Co jakiś czas go odwiedzała.