Znaleziono 988 wyników

*Rozgląda się i pacza*
Ile ja mam zaległości ;p
Nie ma to, jak odzyskać konto ;p

*Tak, jeszcze żyję i tym razem wracam na stałe*
Biegła przed siebie z trudem oddychając. Ścigali ją. Wiedziała, że jeśli ją dopadną zabiją. Rany dawały o sobie znać, zdawała sobie sprawę z tego, że m ...

- Jak się czujesz? - zaczął, patrząc na przerażoną dziewczynę.

Westchnęłam cicho, uśmiechając się. Brakowało tylko Malii.

Etaniel pocałował Som w policzek i wybiegł z pomieszczenia.

Rozmawialiśmy spokojnie, chociaż dzieciaki trochę się krempowały.

[Wybacz, zepsuty komp.]
Uśmiechnęła się przekornie, przedstawiając ojcu dwójkę swoich podopiecznych.

[Zepsuty komp, tak bardzo ;d]
Uniósł głowę, spoglądając na wchodzącą osobę.
- Tak? - spytał.

Zaczęłam chichotać, słysząc ryk pantery, a ojciec spojrzał na mnie, unosząc pytająco brew. Wyjaśniłam mu całą sprawę i widziałam, że z trudem wstrzymuje śmiech.

Rozmawialiśmy na wszelakie tematy. Cieszyłam się obecnością mego ojca.

Siedzieli przez chwilę w ciszy, delektując się swoim towarzystwem.

- Widzę, że wiele się zmieniło odkąd ostatni raz tu byłem - powiedział mój ojciec, czochrając mi włosy.

Jęknęłam cicho, widząc kolejną osobę, która przypielgrzymowała do mnie, by poskarżyć się na panterę w zamku.
- Ma zezwolenie na trzymanie pantery - powiedziałam ostro, zanim osoba, która weszła zdąży ...

Podszedł do Somethy i objął ją ramieniem.
- Kocham cię - szepnął.

Przez chwilę wydawało mi się, że mężczyzna zacznie się awanturować, jednak po chwili skinął głową, mrucząc:
- Tak, Wasza Wysokość.
I wyszedł.

Westchnęłam cicho, gdy ostatni z elfich lordów, który pozostał w zamku zaczął mi się awanturować na temat pantery w zamku. Prychnęłam, warcząc z irytacją:
- Tak się składa, że "ta zmiennokształt ...

Westchnął cicho, przyglądając się z uśmiechem dwóm najważniejszym dla niego kobieto.

Ujął delikatnie jej dłoń i poprowadził do komnaty dla gości.
- Prześpij się, Ty i Izera potrzebujecie teraz odpoczynku - powiedział czule.

- Powinna wkrótce się ocknąć - powiedział, wracając na korytarz. - A ty powinnaś się przespać - dodał, patrząc na nią uważnie.

Westchnęłam, kręcąc głową, a gdyby tak... Uśmiechnęłam się rozbawiona.
[Wybacz, że tak późno odpisuję, ale miałam trochę spraw na głowie]

Po kilku godzinach Ten, jeden z uzdrowicieli, zawołał mnie z powrotem do środka.
[Wybacz, ale miałam sporo spraw na głowie...]

Zwijałam się ze śmiechu, słuchając, co pantera mówiła do Nerezzy. Chyba nauczę zmiennokształtnej języka kotów.

Wzruszył ramionami.
- Mam taką nadzieję, ale... dopóki się nie obudzi nic nie wiadomo - westchnął.

Cóż, powiedzmy, że współczułam Nerezzie. Oczywiście, lubiłam pantery, ale miałam już okazję poznać kocicę, która przyczepiła się zmiennokształtnej i zdążyłam poznać charakter tego zwierzaka.

Wyszedł, ocierając rękawem pot z czoła.
- Było ciężko, ale już powinno być w porządku - mruknął.

Wyszłam z głowy zwierzęcia. Ciekawe, kiedy Nerezza się zorientuje - zachichotałam.

Zdecydowałam się dowiedzieć, co się dzieje i sięgnęłam umysłem do najbliższego zwierzęcia. Zachichotałam.

Zachichotałam, słysząc kolejny ryk.

Po kilkunastu minutach sytuacja została opanowana.

Podniosłam głowę, słysząc ryk pantery. Uniosłam brew. Czyżby jedno z zwierzątek Lessena mu uciekło? Wzruszyłam ramionami, powracając do przerwanej rozmowy.