Opowiadanie nr 25 od Somethy

Sometha

Ustawiła jego rękę do pionu. Po chwili jeszcze mocniej naparł i przycisnął rękę dziewczyny do łóżka.

Nerezza

Zabrała rękę.
- Dałam ci fory. - mruknęła.

Sometha

Uśmiechnął się z satysfakcją. Nie skomentował tego.

Nerezza

Odwróciła wzrok. Lekko potarła dłoń.

Sometha

Przysunął się do niej.
-Zawsze mogę ci to jakoś... wynagrodzić - mruknął.

Nerezza

- Chyba podziękuję. - mruknęła

Sometha

Wzruszył ramionami.
-Twoja strata - powiedział.

Nerezza

- Żadna strata, nic od ciebie nie chcę. - mruknęła.

Sometha

-Nie to nie, nie będę cię zmuszał - powiedział.

Nerezza

Nic nie powiedziała. Trochę się od niego odsunęła.

Sometha

-Chyba się nie obraziłaś, co? - zapytał, uważnie na nią patrząc.

Nerezza

- Nie. - mruknęła tylko. Objęła rękami kolana.

Sometha

Wywrócił oczami.
-Przecież słabszy od ciebie byłem tylko wtedy, gdy ty byłaś wilkołakiem, a ja nie - mruknął.

Nerezza

Wzruszyła tylko ramionami. Przymknęła oczy.

Sometha

-Ale za to jesteś ode mnie dużo zwinniejsza - dodał.

Nerezza

- To nic takiego. - mruknęła.

Sometha

-Ty się możesz schować na dachu, a ja z tą nogą to nawet potrafię się przewrócić na prostej drodze - mruknął.

Nerezza

- Ale jesteś ode mnie szybszy. - mruknęła.

Sometha

-Co mi po szybkości, skoro mogę nie wyrobić na zakręcie? - uniósł brwi.

Nerezza

Wzruszyła ramionami.
- Ale jesteś szybszy. - powtórzyła.

Sometha

-A ty wytrzymalsza - powiedział.

Nerezza

Cicho westchnęła.
- Od jakiegoś czasu coraz mniej... - powiedziała.

Sometha

-Jak piłaś i ćpałaś na umór to co się dziwisz - mruknął.

Nerezza

- Nie musisz mnie dobijać. - mruknęła.

Sometha

-Przepraszam, już siedzę cicho - powiedział ze skruchą.

Nerezza

- Przestań mnie denerwować. - mruknęła.

Sometha

Zamilkł. Odwrócił wzrok.

Nerezza

- Do zobaczenia. - mruknęła po chwili. Wstała i wyszła.

Sometha

Westchnął.
-Do zobaczenia - powiedział.

Nerezza

Przychodziła co tydzień do dzieci. Po dwóch miesiącach przestała.